Geniz kanseri nedeniyle kemoterapi gören Vahap Kasap (66), 57 yıldır yol arkadaşı olan mızıkasını kanser hastalarına moral vermek için çalıyor.
İlkokul üçüncü sınıftayken çalmaya başladığı mızıkayla kanser hastalığını yenmeye çalışan 66 yaşındaki Vahap Kasap, kemoterapi alan hastalara moral oluyor.
1970’li yıllardan buyana müzikle uğraşan Kasap, akordeon ve mızıka çalıyor. Emekli olduktan kısa bir süre sonra rahatsızlık geçiren ve geniz kanseri teşhisi konulan Kasap, yakalandığı amansız hastalığı yenmek için bir kez daha müziğe sıkı sıkıya sarılmış.
Hasta yatağında mızıkasıyla hem kendisi hem de diğer kanser hastalarına moral veren Kasap, “Kanser hastalarının morale ihtiyacı var. Hastanede birlikte kemoterapi aldığım bir arkadaş var. Çocuğun sesi güzel, mızıka çalıyorum o da şarkı söylüyor. Kanser hastalarının kafasına bir şeyler yazdık. Doktorlarda bizi destekliyor” diyor.
Kasap, mızıka ve akordeonun hayatında önemli bir yerinin olduğunu ifade ederek, “Mızıka çalmaya ilkokul üçüncü sınıfta çalmaya başladım. Ses olmasın diye yatağın altına girip, çalardım. Sesi beni çok etkilerdi. Makam ya da nota bilmezdim, çala çala makamları çıkarttım. Bir parça, iki parça derken arkası gelmeye başladı. 50 senedir akordeon, 57 senedir de mızıka çalıyorum” dedi.
Küçük yaşlarda harçlığını biriktirerek aldığı mızıkayla hayata tutunmaya çalışan Kasap, “Babamdan aldığım harçlıkları biriktirdim, bir kitapçıda gördüğüm büyük mızıkayı almak istedim. Fiyatını sordum 15 lira dediler. 5-6 lira biriktirdim, gidip vitrinde mızıkaya baktım sahibine ‘6 liram var, kendi mızıkamı da vereyim, bu mızıkayı ver’ dedim, kabul etmedi. 8 lira oldu yine gittim, bir kez daha kabul etmedi. 11 liram oldu, gidip bir kez daha istedim, bu kez kabul etti. O mızıkayı aldım, sanki bana piyano verdiler. Şimdi o mızıkayı çalmaya devam ediyorum” diye konuştu.